Αποφύγετε να πείτε: | Μην ξεχνάτε να λέτε: |
Τίποτα σωστό δεν μπορείς να κάνεις! | Μπράβο! |
Ας ήταν να ΄μοιαζες του Γιάννη! | Δεν πειράζει που δεν τα κατάφερες αυτή τη φορά |
Σε σιχαίνομαι! | Είμαστε περήφανοι για σένα! |
Δεν θα τα καταφέρεις ποτέ! | Αρκεί που προσπάθησες. |
Είσαι άχρηστο, ηλίθιο, ανίκανο! | Θα τα καταφέρεις! |
Δεν είσαι παιδί μου εσύ! | Είσαι σπουδαίο παιδί. |
Φτυστό ο παππούς σου, ο άχρηστος! | Είσαι μοναδικό. |
Μ’ αρρώστησες! Θα με πεθάνεις! | Δεν ξέρω τι θα έκανα χωρίς εσένα! |
Παράτα με! | Έλα να προσπαθήσουμε μαζί |
Μακάρι να μην είχες γεννηθεί! | |
Δεν σ΄αγαπώ! | Σ΄ αγαπώ πολύ! |
…με ενθάρρυνση | Μαθαίνουν την εμπιστοσύνη |
…με ανοχή | Μαθαίνουν την υπομονή |
…με επαίνους | Μαθαίνουν την εκτίμηση |
…με αποδοχή | Μαθαίνουν να αγαπούν |
…με επιδοκιμασία | Μαθαίνουν να εκτιμούν τον εαυτό τους |
…με αναγνώριση | Μαθαίνουν ότι είναι καλό να έχουν στόχους |
…με μοιρασιά | Μαθαίνουν τη γενναιοδωρία |
…με εντιμότητα | Μαθαίνουν την ειλικρίνεια |
…με αμεροληψία | Μαθαίνουν τη δικαιοσύνη |
…με καλοσύνη | Μαθαίνουν το σεβασμό |
…με ασφάλεια | Μαθαίνουν να έχουν πίστη στον εαυτό τους και στο περιβάλλον τους |
…με φιλία | Μαθαίνουν ότι ο κόσμος είναι ένα όμορφο μέρος για να ζείς |
Ελεύθερη μετάφραση της Ε.Β.Α. από Dorothy Law Nolte; Children Learn what They Live, Workman Publishing, N York,1998
Δεν είναι δικά σας τα παιδιά.
Είναι γιοι και θυγατέρες του πόθου της Ζωής που ζητά να υπάρχει.
Γεννιώνται από σας, όμως εσείς δεν τα δημιουργείτε.
Ζούνε μαζί σας, κι ωστόσο δεν ανήκουνε σ΄εσάς.
Μπορεί την αγάπη σας να τους δώσετε, μα τις σκέψεις σας όχι.
Γιατί αυτά έχουνε σκέψεις δικές τους.
Μπορεί να φιλοξενείτε το κορμί τους μα το πνεύμα τους όχι.
Γιατί το πνεύμα τους ζει μες το αύριο,
Το αύριο αυτό που εσείς δε θα δείτε ούτε μέσα στο όνειρό σας.
Μπορεί να αγωνιστείτε να τους μοιάσετε, όμως μην αξιώσετε
να σας μοιάσουν.
Γιατί η ζωή δεν επιστρέφει κι ούτε βυθίζεται στο χτες.
Είστε τα τόξα που θα τινάξουν προς τα εμπρός τα τέκνα σας σα βέλη.
Ο Τοξότης βλέπει το στόχο του πάνω στο μονοπάτι του απείρου,
και σας λυγίζει με τη δύναμή Του, ώσπου τα βέλη να τιναχτούν
μακριά σαν αστραπή.
Χαρείτε το λύγισμά σας στο χέρι του Τοξότη.
Γιατί όπως αγαπά τα βέλη που πετούν, έτσι αγαπά
Και το ακίνητό Του τόξο.
Από τον ΠΡΟΦΗΤΗ του Kahlil Gibran
Το σημείωμα αυτό γράφηκε από την Ελένη Βαλάσση-Αδάμ,Υφηγήτρια Παιδιατρικής, με βάση την διεθνή βιβλιογραφία και τη μακρόχρονη πείρα της από τη συνεργασία με γονείς. |