Στον Πίνακα Τιμωμένων από την Ακαδημία Αθηνών κατά την Πανηγυρική Συνεδρία της 29ης Δεκεμβρίου 2009, αναφέρονται 7 γυναίκες και μία γυναικεία οργάνωση. Το Εθνικό Συμβούλιο Ελληνίδων, όπως κάθε χρόνο, τους ζήτησε να στείλουν σύντομα βιογραφικά σημειώματα για να τα παρουσιάσει στα μέλη και τους φίλους του.
• Φωτεινή Γ. Παπαδοπούλου
• Λυδία Καρρά
• Χριστίνα Φίλη
• Νεφέλη Μούσουρα
• Αναστασία Παπαδία-Λάλα
• Θεοδώρα Αντωνοπούλου
• Ασπασία Παπαδοπεράκη
• Ενωση Γυναικών Κρήτης
ΦΩΤΕΙΝΗ Γ. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ
Άθλον Βασιλείου Μαλάμου, με χρηματικό έπαθλο 8.000 ευρώ, για τη βράβευση πρωτότυπης ερευνητικής εργασίας επί θεμάτων Πυρηνικής Ιατρικής ή παθήσεων του Θυρεοειδούς αδένος, (με τους κ.κ. Γεράσιμο Κρασσά και Νικόλαο Ποντικίδη) για την εργασία τους «Hypothyroidism has an adverse effect on human spermatogenesis: A prospective, controlled study».
Γεννήθηκε στον Προφήτη Λαγκαδά το 1956. Το 1980 πήρε με άριστα το πτυχίο της Ιατρικής από το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Από τον Φεβρουάριο του 1983 έως τον Ιούνιο του 1985 ειδικεύτηκε στην Παθολογική Κλινική του Δημόσιου Νοσοκομείου Ειδικών Παθήσεων Θεσσαλονίκης. Στη συνέχεια εργάσθηκε στην Καρδιολογική Κλινική του Μαμάτσειου Γενικού Κρατικού Νοσοκομείου Κοζάνης ως εσωτερική βοηθός. Ειδικεύτηκε στην Ενδοκρινολογική Κλινική του Νοσοκομείου «Παναγία» Θεσσαλονίκης και έλαβε τον τίτλο της ειδικότητας τον Δεκέμβριο του 1990. Το 1999 έλαβε τον τίτλο του διδάκτορα του ΑΠΘ.
Από τον Δεκέμβριο του 1990 μέχρι και σήμερα εργάζεται ως επιμελήτρια στην Ενδοκρινολογική Κλινική του Νοσοκομείου «Παναγία» Θεσσαλονίκης. Διετέλεσε επιστημονικός συνεργάτης της Γ’ Μαιευτικής και Γυναικολογικής κλινικής του ΑΠΘ. Ιδιαίτερο είναι το ενδιαφέρον της για τη μελέτη της εμμηνόπαυσης και των μεταβολικών νοσημάτων των οστών. Έχει κάνει δημοσιεύσεις σε ελληνικά και ξένα επιστημονικά περιοδικά.
Το 2000 και 2002 έλαβε το βραβείο Αλέξανδρου Κάλου.
Διετέλεσε για δύο διετίες ειδική γραμματεύς της Ελληνικής Ενδοκρινολογικής Εταιρείας, και γενική γραμματεύς της Ελληνικής Εταιρείας Μελέτης Μεταβολισμού των Οστών.
Ιδρυτικό μέλος της οργάνωσης ΓΙΑΤΡΟΙ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ και για πολλά χρόνια συμμετείχε στο διοικητικό συμβούλιο και σε αποστολές της οργάνωσης.
Είναι παντρεμένη και έχει δύο παιδιά τον Κωνσταντίνο και τη Γεωργία. Ο Κωνσταντίνος ειδικεύεται στην ενδοκρινολογία και η Γεωργία ασχολείται με την οικολογία, τελειώνοντας την Γεωπονική Σχολή της Θεσσαλονίκης.
ΛΥΔΙΑ ΚΑΡΡΑ
Βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών, άνευ αντιστοίχου προκηρύξεως, για τη σημαντική προσφορά της στην προστασία του περιβάλλοντος και της πολιτιστικής μας κληρονομιάς.
ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΦΙΛΗ
Βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών, άνευ αντιστοίχου προκηρύξεως, για το βιβλίο της «Εξουσία και Μαθηματικά» Εκδόσεις Παπασωτηρίου, 2008.
Αναπληρώτρια Καθηγήτρια Ε.Μ.Π. Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1945 και σπούδασε μαθηματικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Υπότροφος της Γαλλικής Κυβέρνησης συνεχίζει μεταπτυχιακές σπουδές στην Ιστορία των Μαθηματικών στο Παρίσι με τον καθηγητή Rene Taton και λαμβάνει κρατικό διδακτορικό δίπλωμα (Doctorat d’ Etat) με άριστα. Έχει συγγράψει πολλά άρθρα και μελέτες και συμμετείχε με ανακοινώσεις της σε συνέδρια στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Ακόμα είναι ένας από τους συγγραφείς πέντε διεθνών συλλογικών βιβλίων. Το 1993 εξελέγη αντεπιστέλλον μέλος της Διεθνούς Ακαδημίας της Ιστορίας των Επιστημών. Τον Ιούνιο του 1994, το Διεθνές Βιογραφικό Κέντρο του Cambridge την ανακήρυξε Διεθνή Γυναίκα (International Woman) για το έτος 1993-94.
Ακόμα η Χριστίνα Φίλη έχει γράψει πολλές μελέτες: δοκίμια, κριτικές βιβλίων, εικαστικά και μεταφράσεις που έχουν δημοσιευθεί στα λογοτεχνικά περιοδικά ΤΟΜΕΣ, ΔΙΑΒΑΖΩ, ΙΧΝΕΥΤΗΣ, ΛΕΞΗ, ΣΧΕΔΙΑ, ΝΕΑ ΕΣΤΙΑ, ΠΡΙΣΜΑ, ΕΥΘΥΝΗ, ΠΑΡΟΔΟΣ, ΕΝΤΕΥΚΤΗΡΙΟ, ΕΠΙΠΕΔΟ.
Επιστημονικές εκδοσεις: -Oι Αρχαιοελληνικές Καταβολές των Συγχρόνων Μαθηματικών, Αθήνα2008. -Τομές Φιλοσοφίας και Μαθηματικών, Αθήνα 2008.
Ποίηση: -Τοπία Μνήμης, Αθήνα 1979. -Απεικονίσεις, Αθήνα 1981. -Χρόνος Αγήραος, Αθήνα 1983. -Ανταλλαγή Παρουσίας, Αθήνα 2001.
Δοκίμια: -Aμφίδρομα. Παράλληλες Αναζητήσεις Επιστήμης και Τέχνης, Αθήνα 1987.
Το 2006 η Γαλλική Κυβέρνηση της απένειμε τον τίτλο του Ιππότη του Ακαδημαϊκού Φοίνικα (Chevalier des Palmes Academiques).
ΝΕΦΕΛΗ ΜΟΥΣΟΥΡΑ
Βραβείο Ελένης Τιμ. Μυκονίου, εις μνήμην των γονέων της Ανδρομέδας και Τιμολέοντος Μυκονίου, με χρηματικό έπαθλο 5.000 ευρώ, απονεμόμενο σε αριστούχο διπλωματούχο πιανίστα.
Γεννήθηκε το 1988 στον Πειραιά και άρχισε μαθήματα πιάνου σε ηλικία τεσσάρων ετών.
Από οκτώ ετών έχει βραβευθεί σε διαγωνισμούς πιάνου (Α’ Βραβείο Χ.Ο.Ν. 1997, Α’ Βραβείο Ο Φίλων 1998, Γ’ Βραβείο Konzerteum 2001, Α’ Βραβείο Χ.Ο.Ν. 2004, Α’ Βραβείο στους Πανελλήνιους Μαθητικούς Αγώνες 2005).
Aπό το 2006 ειναι μαθήτρια του σολιστ Αναστασίου Πάππας , με τον οποίο και έλαβε Δίπλωμα Πιάνου με βαθμό Άριστα παμψηφεί, Α’ Βραβείο και Χρυσό Μετάλλιο.
Το 2006 εισήχθη στο Τμήμα Μουσικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών. Έχει λάβει πτυχίο Ειδικού Αρμονίας και Πτυχίο Αντίστιξης με καθηγητή τον Κ.Π.Καράμπελα-Σγούρδα.
Κατά το έτος 2007-2008 μελέτησε συστηματικά με τον καθηγητή Jacques Rouvier στο Παρίσι.
Έχει πραγματοποιήσει πολυάριθμες εμφανίσεις σε αίθουσες όπως το Μεγαρο Μουσικης Αθηνών, το Ζάππειο Μέγαρο, το Μουσείο της Πόλεως των Αθηνών, η αίθουσα Παρνασσός, η Εστία Νέας Σμύρνης, το Μέγαρο Μελά και σε φεστιβάλ ανά την Ελλάδα. Επίσης έχει συμπράξει με την Ορχήστρα του Δήμου Αθηναίων, υπό τη διεύθυνση του Μιχάλη Οικονόμου.
Σήμερα είναι φοιτήτρια στο σολιστικό τμήμα πιάνου της Ακαδημίας Mozarteum του Salzburg με καθηγητή τον Rolf Plagge. Από τον Ιούλιο του 2009 είναι υπότροφος του Ιδρύματος Gina Bachauer.
ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΠΑΠΑΔΙΑ-ΛΑΛΑ
Βραβείο Διονυσίου Κοκκίνου, με χρηματικό έπαθλο 5.000 ευρώ, για την καλύτερη ιστορική μελέτη Έλληνος συγγραφέως για το βιβλίο της «Ο θεσμός των αστικών κοινοτήτων στον ελληνικό χώρο κατά την περίοδο της Βενετοκρατίας (13ος-18ος αι.). Μια συνθετική προσέγγιση» (Βιβλιοθήκη του Ελληνικού Ινστιτούτου Βυζαντινών και Μεταβυζαντινών Σπουδών Βενετίας, αρ. 24, Βενετία 2008).
Καθηγήτρια του Τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών (γνωστικό αντικείμενο: «Ιστορία Νέου Ελληνισμού, με έμφαση στην Ιστορία του βενετοκρατούμενου Ελληνισμού»). Πτυχιούχος του Ιστορικού-Αρχαιολογικού Τμήματος της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών (1975). Υπότροφος-ερευνήτρια του Ελληνικού Ινστιτούτου Βυζαντινών και Μεταβυζαντινών Σπουδών Βενετίας (1976-1977). Από το έτος 1977 υπηρετεί στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, αρχικά ως βοηθός και ακολούθως ως λέκτορας, επίκουρη καθηγήτρια, αναπληρώτρια καθηγήτρια, καθηγήτρια. Διευθύντρια του Τομέα Ιστορίας του Τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών (1997-1998, 2008-2010).
Eπιστημονική έρευνα σε αρχεία και βιβλιοθήκες της Βενετίας, του Λονδίνου, της Γαλλίας και των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής. Μέλος επιστημονικών επιτροπών στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Κύρια ερευνητικά ενδιαφέροντα: κοινωνική ιστορία, αστικές κοινότητες, φιλανθρωπία και κοινωνική πρόνοια, εξεγέρσεις και επαναστάσεις, πολιτισμός και εκπαίδευση στην Ελληνοβενετική Ανατολή, καθώς και ιστορία της ελληνικής διασποράς.
Έχει δημοσιεύσει τρεις μονογραφίες και πολλά άρθρα σε επιστημονικά περιοδικά, πρακτικά συνεδρίων και συλλογικούς τόμους. Κυριότερες δημοσιεύσεις:
To Monte di Pieta του Χάνδακα (1613-μέσα 17ου αιώνα). Συμβολή στην κοινωνική και οικονομική ιστορία της βενετοκρατούμενης Κρήτης, Παρουσία 2, Αθήνα 1987.
Ευαγή και νοσοκομειακά ιδρύματα στη βενετοκρατούμενη Κρήτη, «Ελληνολατινική Ανατολή – Oriens Graecolatinus, 4». Ελληνικό Ινστιτούτο Βυζαντινών και Μεταβυζαντινών Σπουδών της Βενετίας και Βικελαία Δημοτική Βιβλιοθήκη Ηρακλείου, Βενετία 1996.
«I Greci fra Venezia e I Turchi nell’ arco della lunga durata», I Turchi, il Mediterraneo e l’ Europa, a cura di Giovanna Motta, Μilano, Franco Angeli, 1998, I85-196.
Ο θεσμός των αστικών κοινοτήτων στον ελληνικό χώρο κατά την περίοδο της βενετοκρατίας (13ος-18ος αι.). Μια συνθετική προσέγγιση, Βιβλιοθήκη του Ελληνικού Ινστιτούτου Βυζαντινών και Μεταβυζαντινών Σπουδών της Βενετίας – Αρ. 24, Βενετία 2008² (α’ έκδοση 2004).
«Collective Expatriations of Greeks in the Fifteenth through Seventeenth Centuries», Homelands and Diasporas. Greeks,
Jews, and their Migrations, Minna Rozen (ed.), London – New York, I.B. Tauris, 2008, 127-133.
Έγγαμος, μητέρα μιας κόρης
ΘΕΟΔΩΡΑ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΥ
Έπαθλο Μιχαήλ και Ιωάννου Κατσαρά, με χρηματικό έπαθλο 5.000 ευρώ, για δημοσιευμένη, εντός της τελευταίας πενταετίας, εργασία Βυζαντινής Φιλολογίας, στην κυρία Θεοδώρα Αντωνοπούλου, για το βιβλίο της «Leonis VI Sapientis Imperatoris Byzantini, Homiliae» (Corpus Christianorum, Series Graeca 63, 2008 Brepols).
Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1968. Κατάγεται από την Πελοπόννησο. Σπούδασε φιλολογία στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, από όπου αποφοίτησε με Άριστα. Στη συνέχεια με υποτροφία του Ιδρύματος Κρατικών Υποτροφιών πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στη βυζαντινή φιλολογία στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, από το οποίο της χορηγήθηκαν το πτυχίο Μάστερ και το διδακτορικό δίπλωμα (1995). Έχει λάβει τις διεθνούς φήμης μεταδιδακτορικές ερευνητικές υποτροφίες του Κέντρου Βυζαντινών Σπουδών Dumbarton Oaks του αμερικανικού Πανεπιστημίου Χάρβαρντ και του γερμανικού Ιδρύματος Alexander von Humboldt. Υπηρέτησε επί σειρά ετών ως λέκτωρ στο Πανεπιστήμιο Κύπρου και ως επίκουρη και αναπληρώτρια καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο Πατρών. Σήμερα είναι αναπληρώτρια καθηγήτρια βυζαντινής φιλολογίας στο Τμήμα Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών. Έχει συγγράψει επιστημονικά βιβλία και μελέτες δημοσιευμένες στην Ελλάδα και το εξωτερικό.
ΑΣΠΑΣΙΑ ΠΑΠΑΔΟΠΕΡΑΚΗ
Βραβείο της Ακαδημίας, άνευ αντιστοίχου προκηρύξεως, για το σύνολο του καλλιτεχνικού της έργου.
Γεννήθηκε το 1942 στην περιοχή της Κνωσσού. Σπούδασε γλυπτική στην ΑΣΚΤ 1966-72 με πρώτη υποτροφία του ΙΚΥ. Από το 1975 μέχρι το 1978 με υποτροφία ΕΟΜΜΕΧ φοίτησε στην Beaux Arts του Παρισιού.
Χρησιμοποιεί για τη Γλυπτική της στοιχεία από τις μελέτες της στην ανθρώπινη φιγούρα και από την Αιγαιοπελαγίτικη λαϊκή αρχιτεκτονική και την αρχαϊκή γλυπτική. Έχει φιλοτεχνήσει το γλυπτό της Μαρίας Κάλλας για δημόσιο χώρο στην Αθήνα και με ριζοσπαστική άποψη, τη σύνθεση των προτομών του Ξυλούρη στο Ηράκλειο και του Καβάφη στην Αλεξάνδρεια. Επίσης, γλυπτά μνημειακά αφιερωμένα στη Γυναίκα της Αντίστασης.
Μνημειακά έργα της υπάρχουν σε όλη την Ελλάδα, όπως στην Αθήνα, στη Θεσσαλονίκη, στη Σαμοθράκη, την Πελοπόννησο, Κύπρο και κυρίως στην Κρήτη, στις Ασσίτες, στα «Πλαστικά Κρήτης», στo Συνεδριακό Κέντρο του Maris Hotel. Τη σύνθεση ΘεοτοκόπουλοςΚορνάρος Καζαντζάκης για την Παγκρήτια Τράπεζα.
Μελέτες της έχουν δημοσιευτεί σε βιβλία, εφημερίδες και περιοδικά (Αρχαιολογία,εικαστικά, Διπλή εικόνα, Τέχνη και Λόγος κ.α.) και έχει λάβει μέρος σε Παγκόσμια και Πανελλήνια Συμπόσια και Συνέδρια.
Έχει κάνει σκηνικά, μάσκες και κοστούμια για θεατρικές παραστάσεις.
Έχει φιλοτεχνήσει 28 μετάλλια: για το Πανεπιστήμιο Κρήτης του Γ. Σεφέρη, του Δ. Μητρόπουλου, της Μαρίας Κάλλας και για άλλους και έχει σχεδιάσει ποιητών πορτραίτα σε έκδοση πολλαπλών.
Ζει και εργάζεται στην Αθήνα και στην Κρήτη και ταξειδεύει συχνά στο εξωτερικό για ενημέρωση και σε συνέδρια και συμπόσια Γλυπτικής, αφήνοντας έργα γλυπτικής στους τόπους αυτούς, όπως στη Βρετάνη , τον Λίβανο, την Κύπρο.
Έχει εκδόσει τα βιβλία: «Μορφή του Κ.Καβάφη» , «Μελετώντας το Θεοτοκόπουλο» που κυκλοφόρησε το 2003 από το Μουσείο Μπενάκη, «Εικαστική θεώρηση της μορφής του Θεοτοκόπουλου» από τη Βικελαία βιβλιοθήκη το 2004, «Ο επικούρειος ποιητής Κ.Π. Καβάφης» 2009.
ΕΝΩΣΗ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΚΡΗΤΗΣ
Έπαινος, οίκοθεν, για την 30χρονη κοινωνική και πολιτιστική της προσφορά.
Η Ένωση Γυναικών Κρήτης μη κερδοσκοπικό σωματείο με 2500 μέλη, ιδρύθηκε το Μάρτιο του 1977 από Γυναίκες με Κρητική Καταγωγή που ζουν στο Λεκανοπέδιο της Αττικής. Δραστηριοποιείται κυρίως σε θέματα που αφορούν στην ισότητα των φύλων και στη διάδοση, διάσωση και διατήρηση της πολιτιστικής κληρονομιάς της Κρήτης.
1978-1988 Οι δράσεις της Ένωσης κατά την πρώτη δεκαετία χαρακτηρίζονται από στοιχεία παραδοσιακής ζωής, αργότερα μετακινούνται από τον ιδιωτικό χώρο του σπιτιού, στο δημόσιο. «Να φύγει ο άνθρωπος από την απομόνωση να πάψει να είναι βολεμένος ιδιώτης, να γίνει πολίτης, να ενδιαφέρεται συναισθηματικά για τον διπλανό του».
1989-1998 Από το 1987 αρχίζει μια συστηματική δουλειά που συμπυκνώνεται στο τρίπτυχο: ΚΡΗΤΗ – ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ με κεντρικό πρόσωπο τη γυναίκα της Κρήτης, τη θέση και τους ρόλους της.
1999-2008 Τα οράματα, οι δράσεις και οι στόχοι της Ένωσης Γυναικών Κρήτης απαιτούν πλέον συλλογική δημόσια δράση. Ο σχεδιασμός της έχει το στοιχείο της τεκμηρίωσης και της συναίνεσης, με λίγα λόγια, οι συνεργασίες αποκτούν οργανική σχέση.
Ο περισσότερος κόσμος πιστεύει ότι το γυναικείο κίνημα έχει παρακμάσει, έχει επιτελέσει, τέλος πάντων, την αποστολή του, δηλαδή την ισότητα των δύο φύλων. Οι Γυναίκες όμως που εκπαιδεύτηκαν να βλέπουν φεμινιστικά πίσω από την επιφάνεια και την περιρρέουσα ατμόσφαιρα, το «υπέδαφος» της κοινωνικής πραγματικότητας, έχουν άλλη άποψη.
Η Γαύδος σημαδεύει την Ένωση Γυναικών Κρήτης από το 1998 και αποδεικνύεται ότι ήταν ένα πείραμα που καρποφόρησε. Το 1997 έγινε αντιληπτό ότι θέλει και τη δική μας αρωγή. Τη γνωρίσαν γεωγραφικά, οικονομικά, κοινωνικά και συγκρότησαν μια συμπαγή κοινοτική αντίληψη αλληλεγγύης προς την κατεύθυνση της ανάπτυξής της.