Στον Πίνακα Τιμωμένων από την Ακαδημία Αθηνών κατά την Πανηγυρική Συνεδρία 28ης Δεκεμβρίου 2006 αναφέρονται 12 γυναίκες. Το Εθνικό Συμβούλιο Ελληνίδων , όπως κάθε χρόνο, τους ζήτησε να στείλουν σύντομα βιογραφικά σημειώματα για να τα παρουσιάσει στα μέλη και τους φίλους του.
• Θέμις Ζάχου
• Δήμητρα Καμαρινού
• Καλλιόπη Κρητικάκου-Νικολαροπούλου
• Κατερίνα Λιάμπη
• Νίκη Μαραγκού
• Κλεοπάτρα Παπαευαγγέλου-Γκενάκου
• Βασιλική Παπαδοπούλου
• Αναστασία Παπακωνσταντίνου-Μαλαμη
• Αλεξάνδρα Σαμουήλ
• Όπυ Σαρπάκη-Ζούνη
• Ολυμπία Ταλέλλη
• Mατούλα Τομάρά-Σιδέρη
ΘΕΜΙΣ ΖΑΧΟΥ
Βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών για την πολυετή συμβολή της στην υποστήριξη και προαγωγή του μητρικού θηλασμού στη χώρα μας.
Είναι παιδίατρος – νεογνολόγος. Από την πρώτη στιγμή της σταδιοδρομίας της αφοσιώθηκε στη φροντίδα μητέρας-παιδιού και έκανε έργο ζωής τη διάδοση του μητρικού θηλασμού. Η δημιουργική της πορεία περιλαμβάνει την εκ βάθρων αναδιοργάνωση της Μονάδας Θηλασμού και Τράπεζας Ανθρωπίνου Γάλακτος, καθιστώντας την μοναδική τράπεζα στον κόσμο που διαθέτει και πύαρ (πρωτόγαλα), γάλα κατάλληλο για τα πρόωρα νεογέννητα χαμηλού βάρους. Ίδρυσε επίσης εξωτερικό ιατρείο και τηλεφωνική συμβουλευτική υπηρεσία για τη θηλάζουσα και συνέβαλε στη δημιουργία της πρώτης Εθνικής Επιτροπής Μητρικού Θηλασμού
ΔΗΜΗΤΡΑ ΚΑΜΑΡΙΝΟΥ
Βραβείο για τη μελέτη της «ΝΗΕΣ ΠΟΝΤΟΠΟΡΟΙ. Θαλασσοπόρα πλοία, 15ος – 6ος αι. π.Χ., στο πλαίσιο της ναυπηγικής τεχνολογίας της Μεσογείου».
Γεννημένη στο Ναύπλιο, μεγάλωσε στην Πάτρα, όπου τελείωσε το Πειραματικό Σχολείο. Είναι πτυχιούχος του Αρχαιολογικού Τμήματος της Φιλοσοφικής Σχολής Ιωαννίνων (1980-1984). Έχει κάνει μεταπτυχιακές σπουδές στην Αρχαιολογία και Iστορία της Τέχνης στα Παν/μια Wuerzburg και Bochum της Γερμανίας και το 1995 ανακηρύχθηκε διδάκτωρ του Παν/μιου Πατρών.
Ασχολείται συστηματικά με τη μελέτη των ομηρικών επών σε σχέση με τα αρχαιολογικά δεδομένα της μυκηναϊκής περιόδου και ειδικότερα με ζητήματα Ναυτικής Αρχαιολογίας.
Εργασίες της έχουν ανακοινωθεί στα Διεθνή Συνέδρια Ναυτικής Αρχαιολογίας, ενώ έχει εκπονήσει σχετική μεταδιδακτορική έρευνα στη Βρετανική Αρχαιολογική Σχολή Αθηνών (2001-2003). Είναι επιπλέον συγγραφέας βιβλίων μεθοδολογίας της βιωματικής μάθησης, που αποτελεί και το εργασιακό της αντικείμενο. Πολυπράγμων, εξέδωσε πρόσφατα το βιβλίο-λεύκωμα «Ορεινή Κορινθία», για το οποίο πραγματοποιήθηκε ατομική έκθεση φωτογραφίας και παρουσίαση στις 10.1.2007 στη Νυρεμβέργη της Γερμανίας και πρόκειται να παρουσιαστεί στην Αθήνα στις 3.2.2007 (Ιανός).
ΚΑΛΛΙΟΠΗ ΚΡΗΤΙΚΑΚΟΥ-ΝΙΚΟΛΑΡΟΠΟΥΛΟΥ
Βραβείο, μαζί με τον Γιάννη Μεϊμάρη για το βιβλίο τους με τίτλο «Inscriptions from Palaestina Tertia, vol. Ιa: The Greek Inscriptions from Ghor es-Safi (Byzantine-Zoora).
Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1959. Σπούδασε ιστορία και αρχαιολογία στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και εξειδικεύθηκε στην αρχαία επιγραφική στο Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών. Από το 1982 έως το 1984 εργάσθηκε ως αρχαιολόγος στην Αμερικανική Σχολή Κλασσικών Σπουδών στην Αθήνα, συμμετείχε σε ανασκαφές στη Νεμέα και την Κέα και συνέγραψε 120 αρχαιογνωστικά λήμματα για την εγκυκλοπαίδεια «Πάπυρος-Larousse-Britannica». Από το 1985 έως σήμερα εργάζεται ως ερευνήτρια στο Πρόγραμμα Ελληνικής Ανατολής του Ινστιτούτου Ελληνικής και Ρωμαϊκής Αρχαιότητος του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών, το οποίο είναι μοναδικό στο είδος του στην Ελλάδα και έχει ως στόχο την προβολή του ελληνικού πολιτισμού της Εγγύς Ανατολής.
Η ερευνητική της δραστηριότητα περιλαμβάνει ανακοινώσεις σε συνέδρια, διαλέξεις, καθώς και άρθρα που σχετίζονται με την επιγραφική, την κοινωνία, την χρονολογική πρακτική και τη θρησκεία της ρωμαϊκής-βυζαντινής Παλαιστίνης και Αραβίας (σημερ. Ισραήλ, Ιορδανίας, Ν. Συρίας). Ενδεικτικά αναφέρονται δύο από τις εκτενέστερες μελέτες, οι οποίες δημοσιεύθηκαν στο πλαίσιο του Προγράμματος Ελληνικής Ανατολής από τον προϊστάμενό του Ιωάννη Μεϊμάρη, και την Κ. Κρητικάκου. Η πρώτη, με τίτλο Chronological Systems in Roman-Byzantine Palestine and Arabia (Αθήνα 1992, 432 σελ.), εξετάζει τις μεθόδους χρονολόγησης που απαντούν στις ελληνικές επιγραφές της Παλαιστίνης και Αραβίας από τον 1ο έως τον 8ο αι. μ.Χ. Η δεύτερη, με τίτλο Inscriptions from Palaestina Tertia, vol. Ia: The Greek Inscriptions from Ghor es-Safi (Byzantine Zoora) (Αθήνα 2005), που βραβεύτηκε από την Ακαδημία Αθηνών, αφορά στην έκδοση και τον σχολιασμό 341 αδημοσίευτων ελληνικών επιτύμβιων επιγραφών από το παλαιοχριστιανικό νεκροταφείο της πόλης της Ζοώρας της Ιορδανίας, στο ΝΑ. άκρο της Νεκράς Θαλάσσης.
ΚΑΤΕΡΙΝΗ ΛΙΑΜΠΗ
Βραβείο Διονυσίου Κοκκίνου, για την καλύτερη επιστημονική ιστορική μελέτη Έλληνος συγγραφέως,για το βιβλίο της με τίτλο «Argilos. A Historic and Numismatic study» (Λυδία Λίθος, Athens 2005).
Σπουδές: 1979 Πτυχίο του Τμήματος Κλασικής Φιλολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, 1987 Διδάκτωρ της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου του Saarbrucken/Saarland, Γερμανία. Ινστιτούτο Αρχαίας Ιστορίας. Διδακτορική διατριβή με θέμα «Der makedonische Schild».
Υποτροφίες: 1979 Πανεπιστήμιο του Saarbruken, 1981-1984 Ίδρυμα Konrad Adenauer Stiftung, 1994 Institute for Advanced Study, Princeton, ΗΠΑ Μέλος του Ινστιτούτου, 1995 American Numismatic Society (ANS), Νέα Υόρκη, ΗΠΑ, 1999 American Numismatic Society, Νέα Υόρκη, 1986-2006. Υποτροφίες για μελέτη στα σπουδαιότερα Δημόσια Μουσεία/Συλλογές της Ευρώπης και των Η.Π.Α.
Εργασία: 1984-1988 Πανεπιστήμιο του Saarbrucken, Saarland ως επιστημονική συνεργάτιδα του καθηγητή P. R. Franke, 1989-1999 Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών, Κέντρο Ελληνικής και Ρωμαϊκής Αρχαιότητας ως ερευνήτρια ιστορικός/νομισματολόγος στο Μακεδονικό Πρόγραμμα, Από το 1999 Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, Φιλοσοφική Σχολή – Τμήμα Αρχαιολογίας και Ιστορίας ως αναπληρώτρια καθηγήτρια.
Δημοσιεύσεις: Επιστημονικές μονογραφίες και πολυάριθμα άρθρα, ιστορικού και νομισματικού περιεχομένου.
2005 Ίδρυση και Προεδρεία του μη κερδοσκοπικού επιστημονικού Σωματείου «ΛΥΔΙΑ ΛΙΘΟΣ Εταιρεία Μελέτης Νομισματικής και Οικονομικής Ιστορίας»
ΝIΚΗ ΜΑΡΑΓΚΟΥ
Βραβείο Νανάς Κοντού για την ποιητική της συλλογή «Divan» (Το Ροδακιό, 2005.
«Γεννήθηκα το 1948 στη Λεμεσό. Ο πατέρας μου ήταν από την Αμμόχωστο και η μάνα μου από την Κοζάνη. Αυτό με βοήθησε να διατηρήσω μια πλατειά εικόνα του ελληνικού ορίζοντα μεγαλώνοντας στο ανατολικότερό του σημείο. Αισθάνομαι ότι υπήρξαμε μια τυχερή γενιά που βίωσε ακραίες καταστάσεις. Από τη γιαγιά μου στον αργαλειό, τους γύφτους με αρκούδες να χορεύουν, στους σημερινούς υπολογιστές. Σπούδασα στο Βερολίνο (κοινωνιολογία) και χρειάστηκα τα αποχαυνωτικά μεσημέρια της Λευκωσίας για να ξαναθυμηθώ ποια είμαι. Έκανα διάφορες δουλειές, δίδαξα κεραμεική σε τυφλούς, εργάστηκα δέκα χρόνια στο θέατρο, έκανα 6 εκθέσεις ζωγραφικής και χαρακτικής. Το κεντρικό όμως σημείο στη ζωή μου υπήρξε πάντα η σχέση μου με τη γλώσσα, την αρχαία, τη βυζαντινή, τη νέα. Γι αυτό άνοιξα βιβλιοπωλείο (ΚΟΧΛΙΑΣ) στη Λευκωσία από το 1980 για να έχω όλα τα βιβλία που θέλω, γι αυτό ξαναπήγα πίσω στο πανεπιστήμιο ψάχνοντας για λέξεις για τα νέα παιγνίδια μου.»
Η Νίκη Μαραγκού είναι μέλος της Ελληνικής Εταιρείας Συγγραφέων και της Ένωσης Λογοτεχνών Κύπρου. Το 1998 πήρε το βραβείο Καβάφη στην Αλεξάνδρεια. Έxει λάβει μέρoς με έργα της στις Μπιεvάλλε Χαρακτικής Λoυμπλιάvας τo 1993 και Καϊρoυ τo 1996.
Εκδόσεις Βιβλία πoίησης και πεζoγραφίας και βιβλία για παιδιά, έχουν εκδοθεί στα Ελληνικά, Βουλγαρικά, Γερμανικά, Ρουμανικά, Αγγλικά : -ΤΑ ΑΠΟ ΚΗΠΩΝ, πoίηση, εκδόσεις ΑΓΡΑ, 1980.( Κρατικός έπαιvoς πoίησης 1981) -ΑΡΧΗ IΝΔIΚΤΟΥ, πoίηση, Λευκωσία, 1987. (Κρατικό βραβείo πoίησης 1988), -ΜIΑ ΣΤΡΩΣΗ ΑΜΜΟΥ, διηγήματα, Εκδόσεις ΚΑΣΤΑΝIΩΤΗ, 1990.(Κρατικό βραβείo πεζoγραφίας 1991), -ΠΑΡΑΜΥΘIΑ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ, Εκδόσεις ΑΡΜΟΣ 1994, -ΕΙΝΑΙ Ο ΠΑΝΘΗΡΑΣ ΖΩΝΤΑΝΟΣ, μυθιστόρημα, Εκδόσεις ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗ, 1998 (κρατικό βραβείο πεζογραφίας), -ΓΙΑΤΡΟΣ ΑΠΟ ΤΗ ΒΙΕΝΝΗ, μυθιστόρημα, Εκδόσεις ΤΟ ΡΟΔΑΚΙΟ, Αθήνα 2003, -ΣΥΝΤΑΓΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΕΡΙΝΑ, 2000 Λευκωσία, -SELECTIONS FROM THE DIVAN, Λευκωσία 2001,-UND SIE FEIERTEN HOCHZEIT, 2001 Κολωνία -SEVEN TALES FROM CYPRUS, Nicosia 2003,-DIVAN, ποιήματα 1967-2000, Ροδακιό, Αθήνα 2005, -From Famagusta to Vienna, Athens, 2005,-NICOSSIENSES, με τον Λιθουανό φωτογράφο Arunas Baltenas, Βίλνιους, Λιθουανία 2006 -ΑΛΕΧΑΝΔΡΙΑ, (μετάφραση από τα γερμανικά) του Γιοαχίμ Σαρτόριους εκδ.Ροδακιό, Αθήνα 1999.
ΚΛΕΟΠΑΤΡΑ ΠΑΠΑΕΥΑΓΓΕΛΟΥ-ΓΚΕΝΑΚΟΥ
Βραβείο Αυρηλίας Κομνηνού, για ανέκδοτη μελέτη της επί αρχαιολογικών θεμάτων, «Η Iστορία και η Νομισματοκοπία της Νεαπόλεως».
Πτυχίο αρχαιολογίας από το Πανεπιστήμιο Αθηνών. Μεταπτυχιακές σπουδές στην Κλασική Αρχαιολογία στο Λονδίνο, στο University of London-King’ s College. Είναι διδάκτωρ του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και επί 15 περίπου χρόνια ασχολείται επιστημονικά με την αρχαία νομισματική, στην οποία και έχει ειδικευθεί κοντά στην καθηγήτρια Κατερίνη Λιάμπη. Τα επιστημονικά άρθρα που έχει συγγράψει και οι μελέτες της αφορούν στην οικονομική ιστορία και τις νομισματοκοπίες της Μακεδονίας, της Θράκης και της Θεσσαλίας. Σήμερα, εργάζεται ως αρχαιολόγος στο Υπουργείο Πολιτισμού. Είναι παντρεμένη με τον Παναγιώτη Γκενάκο και μητέρα δύο παιδιών, της Ζωής και του Δημήτρη.
Στη μελέτη της «Η Ιστορία και η Νομισματοκοπία της Νεαπόλεως» που βραβεύτηκε από την Ακαδημία Αθηνών, συγκεντρώθηκαν και μελετήθηκαν για πρώτη φορά υπό μορφήν corpus (συντάγματος) όλα τα υπάρχοντα νομίσματα, τα οποία εξέδωσε η Νεάπολη, η αρχαία Καβάλα. Πρόκειται για μία προσπάθεια ανασύστασης και καταγραφής της ιστορίας της πόλης, μέσα από τα νομίσματα που διασώζονται. Τα αποτελέσματα είναι σημαντικά, καθώς αποδεικνύεται η ύπαρξη μιας ακμαίας πόλης κατά την αρχαϊκή και κλασική περίοδο και ο καθαρά ελληνικός χαρακτήρας της.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ
Βραβείο Αικατερίνης Κέπετζη, σε αριστούχο πτυχιούχο της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Γεννήθηκε στον Πύργο Ηλείας το 1981 και αποφοίτησε από το Πρώτο Λύκειο Αμαλιάδας με βαθμό 20. Εισήχθη στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών με σειρά επιτυχίας πανελλαδικά, δεύτερη. Καθ΄ όλη τη διάρκεια των σπουδών της επρώτευε στο ακαδημαϊκό έτος, διάκριση για την οποία ελάμβανε ετήσια βραβεία από το Ίδρυμα Κρατικών Υποτροφιών. Απεφοίτησε τον Ιούλιο 2005 ( 6 μήνες προ του προβλεπόμενου χρόνου σπουδών) με βαθμό πτυχίου 9,46. Ως αριστούχος και πρώτη αποφοιτήσασα ανέγνωσε τον Ιπποκράτειο Όρκο στην τελετή αποφοίτησης. Τον Μάρτιο του 2006 άρχισε την εκπόνηση διδακτορικής διατριβής σε αντικείμενο ογκολογίας στο ερευνητικό κέντρο Hammersmith , Imperial College of London. Μετά το πέρας της διδακτορικής της έρευνας θα ακολουθήσει κλινική ειδίκευση στην ογκολογία. Χειρίζεται άριστα τρεις ξένες γλώσσες (Αγγλικά, Γαλλικά, Γερμανικά) πράγμα που διευρύνει τις μελλοντικές της επαγγελματικές ευκαιρίες μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΠΑΠΑΚΩΣΤΑΝΤΙΝΟΥ-ΜΑΛΑΜΗ
Βραβείο, για την πεντηκονταετή εθελοντική δραστηριότητά της στην υλική και ηθική στήριξη των φυλακισμένων γυναικών.
Το έργο στις φυλακές είναι κλάδος στο πολύκαρπο δένδρο της Πρόνοιας Σ.Χ.Σ. « Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΠΑΥΛΟΣ» και ξεκίνησε το 1940 με σάλπισμα «Δεν μπορείς να είσαι χριστιανός αν δεν αγαπάς έμπρακτα τον διπλανό σου». Είναι έργο αθόρυβο, εθελοντικό, ομαδικό και συνεχίζεται. Από τη σύστασή του βρίσκομαι στην υπηρεσία του. Και πρέπει να κάνω μια δήλωση « Ο μονόδρομος της καθημερινής έμπρακτης αγάπης στο διπλανό μας είναι ο ευτυχέστερος δρόμος εδώ στη γη και ο ασφαλέστερος για τον ουρανό» Και αυτή η «ισόβια πορεία» δεν με εμπόδισε στην επιστημονική και επαγγελματική μου σταδιοδρομία ως δικηγόρος και συμβολαιογράφος Αθηνών, ούτε στη δημιουργία πολυμελούς οικογένειας. Αντίθετα μου έδινε μία δύναμη ανανεωτική, μου έδινε υγεία. Διανύω το 89ο έτος της ηλικίας μου και μπορώ να στέκομαι.
Συγγραφέας του βιβλίου «55 ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΟ ΚΕΛΙ ΤΗΣ ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΗΣ» Εκδόσεις ΔΑΜΑΣΚΟΣ 2004
ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΣΑΜΟΥΗΛ
Έπαθλο Χρήστου και Ελένης Ξανθοπούλου – Παλαμά, για την καλύτερη επιστημονική πραγματεία επί θέματος αναφερομένου στο (ποιητικό, πεζογραφικό ή κριτικό) έργο του Κωστή Παλαμά, για την μελέτη της με τίτλο «Ο Παλαμάς και η κρίση του στίχου»(υπό έκδοση από εκδόσεις ΝΕΦΕΛΗ).
Γεννήθηκε το 1962 στην Αθήνα. Σπούδασε Γαλλική και Νεοελληνική Φιλολογία (Πανεπιστήμια Αθηνών, Θεσσαλονίκης, Σορβόννη. Είναι επίκουρη καθηγήτρια Νεοελληνικής Φιλολογίας, Τμήμα Βυζαντινών και Νεοελληνικών Σπουδών, Πανεπιστήμιο Κύπρου. Έχει εκδόσει το βιβλίο «Ο Βυθός του Καθρέφτη: Ο Αντρέ Ζιντ και η Ημερολογιακή Μυθοπλασία στην Ελλάδα» Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης,1998.
ΟΠΥ ΣΑΡΠΑΚΗ-ΖΟΥΝΗ
Βραβείο για το σύνολο της καλλιτεχνικής της δημιουργίας και της προσφοράς της στη σύγχρονη ελληνική τέχνη.
Η Όπυ Σαρπάκη Ζούνη γεννήθηκε το 1941 στο Κάιρο και από το 1963 ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Σπούδασε ζωγραφική στο Κάιρο (1959-62) και στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών στην Αθήνα (1963-68) με κρατική υποτροφία.
Έχει πραγματοποιήσει 67 ατομικές εκθέσεις σε μουσεία και πολιτιστικά κέντρα σε Λωζάνη, Αμβέρσα, Άνδρο, Boissano, Πάτρα, Βερολίνο, Αθήνα (Κυκλαδικό 2 φορές), Chamalieres, Σύρο, Λευκωσία, Λάρισα, Aix-en-Provence, Pully και σε γκαλερί σε Αθήνα (17), Θεσσαλονίκη (4), Γενεύη (3), Ζυρίχη, Παρίσι (2), Μιλάνο, κ.α. και έχει λάβει μέρος σε πάνω από 400 ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό: μπιενάλε Αλεξάνδρειας, Σάο Παολο, Λιουμπλιάνας (4), Φρεντρικστατ (7), Μπάντεν Μπάντεν, κ.α. και άλλες σε Παρίσι (10), Άμστερνταμ (2), Βρυξέλλες (4), κ.α. Έχει συμμετάσχει σε Διεθνείς συναντήσεις σε Σαν Φρανσίσκο, Ουάσινγκτον, Λισσαβώνα κ.α.
Μονογραφίες για το έργο της: Εκδόσεις Αδάμ (1997), Παρατηρητής (2003), Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης (2006), Αδάμ Εκδοτική (2006).
ΟΛΥΜΠΙΑ ΤΑΛΕΛΛΗ
Βραβείο Επαμεινώνδα Παπαστράτου, που αφορά σε βράβευση της καλύτερης εργασίας αναφερόμενης σε τομείς της «Άλγεβρας», για την εργασία της «Periodicity in group cohomology».
Σπουδές: 1972: Πτυχίο του Τμήματος Μαθηματικών του Πανεπιστημίου Αθηνών (ΕΚΠΑ).1974: Master of Science με διάκριση, Πανεπιστήμιο του Λονδίνου, Queen Mary College.1978: Διδακτορικό δίπλωμα (Ph.D.), Πανεπιστήμιο του Λονδίνου, Queen Mary College.
Ακαδημαϊκές θέσεις: 1979-80 : Ειδικός Επιστήμονας, Τμήμα Μαθηματικών Πανεπιστημίου Κρήτης.1980 – σήμερα : Τμήμα Μαθηματικών του Πανεπιστημίου Αθηνών (ΕΚΠΑ), από το 2000 στη βαθμίδα του Καθηγητή.Επισκέπτρια Επίκουρη καθηγήτρια, Τμήμα Μαθηματικών, Cornell University, Ithaca, N.Y., εαρινό εξάμηνο 1982.Επισκέπτρια Επίκουρη καθηγήτρια, Τμήμα Μαθηματικών, University of Southern California, εαρινό εξάμηνο 1985.Επισκέπτρια Αναπληρώτρια καθηγήτρια, Τμήμα Μαθηματικών, University of Southern California, εαρινό εξάμηνο 1990.Επισκέπτρια Ερευνήτρια, πολλές φορές, στο Ινστιτούτο Έρευνας για Μαθηματικά του Ομοσπονδιακού Πολυτεχνείου της Ζυρίχης. Διοικητικές θέσεις: 2003-σήμερα : Πρόεδρος του Προγράμματος Μεταπτυχιακών Σπουδών του Τμήματος Μαθηματικών του Πανεπιστημίου Αθηνών (ΕΚΠΑ).
Δημοσιεύσεις σε ερευνητικά περιοδικά μεταξύ των οποίων: Commentarii Math. Helvetici, Mathem. Zeitschrift, Journal of Pure and Applied Algebra, Journal of Algebra, Bulletin of the London Mathematical Society, International Journal of Algebra and Computation, και Archiv der Mathematik.
MATOΥΛΑ ΤΟΜΑΡΑ-ΣΙΔΕΡΗ
Βραβείο, για το βιβλίο της με τίτλο «Αλεξανδρινές Οικογένειες. Χωρέμη-Μπενάκη-Σαλβάγου» (Εκδόσεις ΚΕΡΚΥΡΑ, Αθήνα 2004.
H Mατούλα Τομαρά-Σιδέρη είναι πτυχιούχος του Παντείου Πανεπιστημίου. Πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές ιστορίας, ιστορικής δημογραφίας και κοινωνιολογίας στο πανεπιστήμιο Paris I – Σορβόννη και στην Ecole des Hautes Etudes en Sciences Sociales.
Ως αναπληρώτρια καθηγήτρια στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, διδάσκει ιστορική δημογραφία και ιστορία των νοοτροπιών.
Έχει γράψει πολλά άρθρα και μελέτες, ενώ κείμενά της περιλαμβάνονται σε συλλογικούς τόμους στην Ελληνική και Αγγλική γλώσσα. Στα βιβλία της συμπεριλαμβάνονται: Ο πληθυσμός της Λευκάδας τον 19ο αιώνα (διδακτορική διατριβή, 1985), Συγκρότηση και διαδοχή των γενεών στην Ελλάδα τον 19ο αιώνα: Η δημογραφική τύχη της νεότητας (1986), Ανώτατη εκπαίδευση και κοινωνική επιλογή (1991), Ιστορική δημογραφία: Από τις δημογραφικές διαδικασίες στις συλλογικές νοοτροπίες και συμπεριφορές (1998), Ευεργετισμός και προσωπικότητα: Ευεργέτες Έλληνες του Καϊρου (2002), Αλεξανδρινές Οικογένειες: Χωρέμη- Μπενάκη- Σαλβάγου (2004), που βραβεύτηκε από την Ακαδημία Αθηνών. Τα ερευνητικά και συγγραφικά της ενδιαφέροντα προσανατολίζονται στον ελληνισμό της Αιγύπτου. Επιστημονική Διευθύντρια του Ιστορικού Αρχείου της Ελληνικής Κοινότητας Καϊρου και Επιστημονική Υπεύθυνος του Ομίλου Μελέτης Αιγυπτιώτη Ελληνισμού, ερευνά την ιστορία της Ελληνικής διασποράς στην Αφρική. Ιδιαίτερα μελετά το φαινόμενο του παροικιακού ευεργετισμού και τους Έλληνες ευεργέτες της Αιγύπτου.