Στον Πίνακα Τιμωμένων από την Ακαδημία Αθηνών κατά την Πανηγυρική Συνεδρία 29ης Δεκεμβρίου 2005 αναφέρονται 10 γυναίκες. Το Εθνικό Συμβούλιο Ελληνίδων, όπως κάθε χρόνο, τις προσκάλεσε στην γιορτή της πρωτοχρονιάτικης πίτας του και ζήτησε να στείλουν σύντομα βιογραφικά σημειώματα για να τα παρουσιάσει στα μέλη και τους φίλους του.
• Ευαγγελία Αθανάσουλα
• Μάρω Δούκα
• Ελένη Ηλιοπούλου-Ζαχαροπούλου
• Χρυσάνθη Ιωακείμ
• Αλεξάνδρα Κανελλοπούλου
• Αθηνά Κακούρη
• Τασούλα Καραγεωργίου
• Μαρία Καψάλη
• Λουΐζα Λουκοπούλου
• Θεοδώρα Ροντογιάννη
ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΑΘΑΝΑΣΟΥΛΑ
Βραβείο Γ. Θ. Φωτεινού, για την πρωτότυπη επιστημονική εργασία της επί θεμάτων Αστρονομίας «What determines the strength and the slowdown rate of bars?».
Πτυχίο, Πανεπιστήμιο Αθηνών 1970. Διδακτορικό, Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης 1974. These d’ Etat , University of France-Compte 1978. 1970-1975 Ερευνητικό Κέντρο «Δημόκριτος» , 1977 Μεταπτυχιακό European Southern Observatory, 1976,1978-1979 Associate Astronomer και 1979-1983 Astronomer στο Observatory of Besancon. Από το 1983 μέχρι σήμερα Astronomer, Observatory of Marseille.
Έχει 78 δημοσιευμένες εργασίες σε έγκριτα επιστημονικά περιοδικά, 29 ανασκοπήσεις κατόπιν προσκλήσεως, 103 συμμετοχές σε πρακτικά συνεδρίων, επιμελήθηκε 3 βιβλία, και 2602 συγγραφείς αναφέρονται στις δημοσιεύσεις τους σε δικές της εργασίες. Έχει επιβλέψει πολλούς προ και μεταπτυχιακούς φοιτητές καθώς και 19 διδακτορικές διατριβές.
Είναι μέλος των International Astronomical Union, European Astronomical Society, American Astronomical Society, French Astronomical Society, Greek Astronomical Society, Division of Dynamical Astronomy of the American Astronomical Society. Έχει διατελέσει μέλος πολλών επιτροπών όπως : Επιστημονική Επιτροπή του Αστεροσκοπείου Μασσαλίας, Επιτροπή υποψηφιοτήτων για το βραβείο του Τόκιο στην Αστρονομία, Εκλεκτορική Επιτροπή του Διευθυντού του Αστεροσκοπείου Αθηνών, Επιτροπή Αξιολόγησης της Ελληνικής Αστρονομίας, Σύμβουλοςτης Βρετανικής Κυβερνήσεως για τις προοπτικές των επιστημών φυσικής και μηχανικής.
ΜΑΡΩ ΔΟΥΚΑ
Βραβείο αφηγηματικού πεζού λόγου, για το μυθιστόρημά της «Αθώοι και φταίχτες».
Η Μάρω Δούκα γεννήθηκε το 1947 στα Χανιά. Σπούδασε αρχαιολογία στο Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο. Από το 1966 ζει στην Αθήνα. Άρχισε να γράφει από το 1969. Κείμενά της έχουν δημοσιευτεί σε περιοδικά και εφημερίδες. Διηγήματά της μεταφράστηκαν στα γαλλικά, στα γερμανικά, στα ιταλικά και στα ρωσικά. Το πρώτο μυθιστόρημά της «Η αρχαία σκουριά» έχει τιμηθεί με το βραβείο Καζαντζάκη από το Δήμο Ηρακλείου και έχει μεταφραστεί στα αγγλικά και στα γαλλικά. Το δεύτερο μυθιστόρημά της «Η πλωτή πόλη» έχει τιμηθεί με το Κρατικό Βραβείο και έχει μεταφραστεί στα γερμανικά. Το μυθιστόρημα «Εις τον πάτο της εικόνας» έχει μεταφραστεί στα γαλλικά και τα μυθιστορήματα «Ένας σκούφος από πορφύρα» και «Ουράνια μηχανική» στα ιταλικά. Εκτός από το βραβείο αφηγηματικού πεζού λόγου του Ιδρύματος Ουράνη, το μυθιστόρημα «Αθώοι και Φταίχτες» τιμήθηκε και με το βραβείο πεζογραφίας των Καβαφείων 2005.
Αναλυτικότερα το έργο της: 1974 Η ΠΗΓΑΔΑ, ΚΑΤΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ, ΠΟΥ’ ΝΑΙ ΤΑ ΦΤΕΡΑ; διηγήματα (Κέδρος), 1976 ΚΑΡΡΕ ΦΙΞ, διηγήματα (Κέδρος), 1979 Η ΑΡΧΑΙΑ ΣΚΟΥΡΙΑ, μυθιστόρημα (Κέδρος), 1983 Η ΠΛΩΤΗ ΠΟΛΗ, μυθιστόρημα (Κέδρος), 1987 ΟΙ ΛΕΥΚΕΣ ΑΣΑΛΕΥΤΕΣ, μυθιστόρημα (Κέδρος), 1990 ΕΙΣ ΤΟΝ ΠΑΤΟ ΤΗΣ ΕΙΚΟΝΑΣ, μυθιστόρημα (Κέδρος), 1992 Ο ΠΕΖΟΓΡΑΦΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΠΙΘΑΡΙ ΤΟΥ, κείμενα (Καστανιώτης) σειρά: «Σκέψη, Χρόνος και Δημιουργοί», 1995 ΜΕΤΑΞΥ ΛΟΓΟΥ ΚΑΙ ΠΑΘΟΥΣ, η Μ.Δ. ανθολογεί Βιζυηνό (Μπάστας-Πλέσσας) σειρά: «Η μικρή κιβωτός», 1995 ΕΝΑΣ ΣΚΟΥΦΟΣ ΑΠΟ ΠΟΡΦΥΡΑ, μυθιστόρημα (Κέδρος), 1999 ΟΥΡΑΝΙΑ ΜΗΧΑΝΙΚΗ, μυθιστόρημα (Κέδρος), 2001 «ΣΑΣ ΑΡΕΣΕΙ Ο ΜΠΡΑΜΣ;» μονόλογος, ενταγμένος στον «Δρόμο προς τη Δύση» του Κ. Κατζουράκη (Μεταίχμιο), 2004 ΑΘΩΟΙ ΚΑΙ ΦΤΑΙΧΤΕΣ, στις γραμμές του μύθου και της ιστορίας (Κέδρος), 2005 ΤΑ ΜΑΥΡΑ ΛΟΥΣΤΡΙΝΙΑ (Πατάκης), σειρά: «Η κουζίνα του συγγραφέα», 2005 Η ΜΑΡΩ ΔΟΥΚΑ ΔΙΑΒΑΖΕΙ ΓΕΩΡΓΙΟ Μ. ΒΙΖΥΗΝΟ (Ελληνικά Γράμματα), σειρά: «Νεοέλληνες Κλασικοί / Οδηγίες Χρήσης»
ΕΛΕΝΗ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ- ΖΑΧΑΡΟΠΟΥΛΟΥ
Βραβείο Σωτηρίου Ματράγκα, (που αφορά στην βράβευση της καλύτερης έκδοσης λυρικών ποιημάτων) για την ποιητική της συλλογή με τίτλο «Υφαίνοντας τον άνεμο» («Οι Εκδόσεις των Φίλων», 2004).
Η Ελένη Ηλιοπούλου – Ζαχαροπούλου γεννήθηκε στα Τρόπαια της Γορτυνίας-Αρκαδίας. Σπούδασε στην Παιδαγωγική ακαδημία Τριπόλεως. Γράφει Ποίηση και Δοκίμιο. Το 1994 εξέδωσε την ποιητική συλλογή «Εξοδος από νηνεμία» που βραβεύτηκε από τη Γαλλική Ακαδημία LUTECE, το 1995 το δοκίμιο για το βιβλίο « Η παρασημοφορία» του λογοτέχνη και κριτικού Δημοσθένη Ζαδέ. Βραβεύτηκε από τον Φιλολογικό Σύλλογο «ΠΑΡΝΑΣΣΟΣ» στον Πανελλήνιο Διαγωνισμό Ποίησης 1996-97. Ο ίδιος Σύλλογος παρουσίασε την ποίησή της. Το 1999 της απενεμήθη έπαινος στον Διεθνή Διαγωνισμό Επιγράμματος και το 2004 ασημένιο μετάλλιο στα ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΑ 2004 της Δ.Ε.Ε.Λ. Η Ποιητική της συλλογή «Αμοιβαία Μετάθεση» Εκδόσεις των Φίλων 1999, βραβεύτηκε από την Ελληνική Εταιρεία Χριστιανικών Γραμμάτων. Το έτος 1999 βραβεύτηκε με ασημένιο μετάλλιο στον Διεθνή Διαγωνισμό Ποίησης DELIA της Ιταλίας. Έχει ανθολογηθεί σ’ ελληνικές και ξένες ανθολογίες. Ποιήματά της έχουν μεταφραστεί στα Γαλλικά «Λύχνος», στα Ιταλικά «Poeti Greci Contoporanei» και στη Σλοβενία. Το λογοτεχνικό έντυπο « LOGOS» της Σλοβενίας έχει δημοσιεύσει αρκετά ποιήματά της στην ιστοσελίδα http:/www.kud-logos.si/. Ποιήματά της υπάρχουν και στην ιστοσελίδαhttp:/homepages.pathfinder.gr/poiitikigonia.
Είναι μέλος της Ελληνικής Εταιρείας Χριστιανικών Γραμμάτων και του Οργανισμού για τη Διεθνοποίηση της Ελληνικής Γλώσσας. Είναι παντρεμένη και μητέρα δύο αγοριών.
ΧΡΥΣΑΝΘΗ ΙΩΑΚΕΙΜ
Βραβείο Κων. Κτενά, για την εργασία «The Miocene Basins of Greece (Eastern Mediterranean) from a palaeoclimatic perspective» με την οποία προωθείται η γεωλογική γνώση του ελληνικού χώρου
Γεννήθηκε στον Πειραιά (1947). Πτυχίο Φυσιογνωσίας, Φυσικομαθηματική Σχολή, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης (1975). M.Sc. 1976, και Διδακτορικό Δίπλωμα, PhD (1979) στην Στρωματογραφία- Μικροπαλαιοντολογία & Παλαιοπεριβάλλον από το Πανεπιστήμιο Paris VI, με βαθμό «Άριστα με διάκριση». Παράλληλα με τις σπουδές της εργαζόταν (1976-1979) στη Γαλλική Εταιρεία Πετρελαίων /Τομέας Έρευνας των Υδρογονανθράκων στη Βόρεια Θάλασσα και Καναδά. Από το 1979 μέχρι σήμερα εργάζεται στο Ινστιτούτο Γεωλογικών και Μεταλλευτικών Ερευνών, υπεύθυνη του τμήματος Στρωματογραφίας και Παλαιοντολογίας, στην Διεύθυνση Γεωλογίας και Γεωλογικών Χαρτογραφήσεων. Διδάσκει τους Μεταπτυχιακούς φοιτητές του Πανεπιστημίου Πατρών. Έχει συμβάλλει στην εκπόνηση δεκαοκτώ διδακτορικών διατριβών σε Πανεπιστήμια της Ελλάδας και του εξωτερικού.
Ασχολείται με την έρευνα και μελέτη των Λιγνιτικών κοιτασμάτων της Ελλάδας με χρηματοδότηση του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών, με την Εκπόνηση σειράς Γεωλογικών Χαρτών σε θέματα Στρωματογραφίας. Συμμετείχε ως μέλος ή υπεύθυνη ερευνητικής ομάδας σε πλήθος έργων και ερευνών. Επίσης συμμετείχε και συμμετέχει σε προγράμματα χρηματοδοτούμενα από την Ευρωπαϊκή Ένωση όπως, ARCHAEOMEDES (1994-1998), ANAXIMANDER (2002-2005), HERMES (2005-2009) και το πρόγραμμα XINIAS (2000-2007) με χρηματοδότηση της Σουηδικής Ακαδημίας Ερευνών. Έχει 80 περίπου δημοσιεύσεις και ανακοινώσεις. Συμμετείχε σε διεθνή και ελληνικά Συνέδρια καθώς και σε Επιστημονικές Επιτροπές, μεταξύ των οποίων με εκλογή στο Δ. Σ. της Διεθνούς Επιτροπής Στρωματογραφίας του Νεογενούς της Μεσογείου. Είναι μέλος, του Δ. Σ. της Ελληνικής Γεωλογικής Εταιρίας και του Δ.Σ. της Επιτροπής Παλαιοντολογίας – Στρωματογραφίας.
Έχει τιμηθεί από την Ακαδημία Αθηνών με το βραβείο Κων. Κτενά και το 1996. Είναι έγγαμος και έχει μία κόρη.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΥ
Αργυρό μετάλλιο για την καταβολή των δαπανών της επεκτάσεως του «Μουσείου Παύλου και Αλεξάνδρας Κανελλοπούλου» και τη δωρεά αξιολογότατων συλλογών αρχαίας ελληνικής, βυζαντινής και μεταβυζαντινής τέχνης στο έθνος.
Η Αλεξάνδρα Κανελλοπούλου, κόρη του πολιτικού και Υπουργού Δημητρίου Λόντου, παντρεύτηκε σε μικρή ηλικία τον Παύλο Κανελλόπουλο. Μοιράστηκε μαζί του το ιδιαίτερο ενδιαφέρον και την αγάπη του για την ελληνική ιστορία, τον πολιτισμό και για τις αρχαιότητες και τα λαμπρά έργα της διαχρονικής ελληνικής τέχνης. Δημιούργησαν μαζί μια πολύ αξιόλογη, ανυπολόγιστης αξίας ιδιωτική συλλογή, που απαριθμεί 6000 πολύτιμα αντικείμενα. Τα αντικείμενα αυτά χρονολογούνται από τα προϊστορικά χρόνια μέχρι και τον 19ον αιώνα. Ο Παύλος και η Αλεξάνδρα Κανελλοπούλου θέλησαν να μοιραστούν με όλους τους Έλληνες αυτούς τους μοναδικούς θησαυρούς, που συνέλεξαν με μεγάλη αγάπη και φροντίδα. Για το λόγο αυτό, το 1972 δώρισαν τη συλλογή τους στο Ελληνικό Κράτος.
Το Μουσείο «ΠΑΥΛΟΣ ΚΑΙ ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΥ» , που ιδρύθηκε το 1976, στεγάζεται στο νεοκλασικό αρχοντικό Μιχαλέα, στους πρόποδες της Ακρόπολης και περιέχει έργο ζωής των ιδρυτών του. Το Μουσείο είναι μοναδικό, όχι μόνο για τη διαχρονικότητα των πολύτιμων αντικειμένων που περιλαμβάνει αλλά και διότι δίδει στον μη ειδικό επισκέπτη τη δυνατότητα να αντιληφθεί τη συνέχεια και συνοχή του ελληνικού πολιτισμού.
Η Αλεξάνδρα Κανελλοπούλου έχει εργασθεί ως εθελόντρια αδελφή του ελληνικού Ερυθρού Σταυρού, καθώς και σε πολλά κοινωφελή και πατριωτικά ιδρύματα. Είναι Πρόεδρος στο Ίδρυμα «Παύλου και Αλεξάνδρας Κανελλοπούλου» . Επίσης είναι αντιπρόεδρος του Μουσικού Σωματείου «Τζίνα Μπαχάουερ». Είναι άνθρωπος χαμηλών τόνων και βοηθά πολύ κόσμο ανώνυμα και διακριτικά. Έχει τιμηθεί με μετάλλια. Ομιλεί Γαλλικά, Αγγλικά, Γερμανικά και Ιταλικά.
ΑΘΗΝΑ ΚΑΚΟΥΡΗ
Βραβείο πεζογραφίας, για το μυθιστόρημά της «Θέκλη».
Γεννήθηκε στην Πάτρα (1928). Φοίτησε στο Αρσάκειο Πατρών, στη Σχολή Μακρή Αθηνών και αργότερα ακολούθησε Νεωτέρα Ιστορία στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης. Πρώτο δημοσιευμένο έργο 1950 με χρονογραφήματα που είχαν δημοσιευτεί στην εφημερίδα «Ο Νεολόγος των Πατρών» . Βράβευση σε Πανελλήνιο Διαγωνισμό για τη μετάφραση του αμερικανικού διηγήματος «Ο διάβολος και ο Ντάνιελ Ουέμπστερ» 1952. Αστυνομικά διηγήματα στο περιοδικό «Ταχυδρόμος» (δεκαετία ’50) όπου εργάστηκε ως συντάκτις έως το 1978.
Εργα: «Τα διακόσια δεκαοκτώ ονόματα» αστυνομικά διηγήματα, 1963. «Αλάτι στα Φυστίκια» Ερμής 1989. Μυθιστορήματα: «Ο Δραπέτης της Αυλώνας» Κιβωτός 1970, «Της τύχης το Μαχαίρι» Ερμής 1989, «Η Σπορά του Ανέμου» Εστία 1993, «Με τα φτερά του Μαρίκα» Κέδρος 1993, «Αύριο» Εστία 1995, «Πριμαρόλια» Εστία 1998, βραβείο Νικηφόρου Βρεττάκου, «Ο Χαρταετός» Εστία 2002, «Θέκλη» Εστία 2005.
Υπηρέτησε ως γραμματεύς του ΔΣ του Ερυθρού Σταυρού Πατρών, Ιδρυτικό μέλος του Τμήματος Αιμοδοσίας Πατρών και της Εταιρείας Προστασίας Σπαστικών. Στέλεχος του Σώματος Ελληνίδων Οδηγών.
Έχοντας εργαστεί σε πολλών λογιών γραφεία και σε ποικίλες βαθμίδες ιεραρχίας και έχοντας προσφέρει πολλή εθελοντική εργασία σε διάφορα ιδρύματα, η Αθηνά Κακούρη είχε την ευκαιρία να παρατηρεί ανθρώπους σε ανόμοιες καταστάσεις και φάσεις της ζωής τους. Έχει ζήσει αρκετά εκτός Ελλάδας και αυτό της δίνει τη δυνατότητα να εξετάζει την πατρίδα της με την περιπαθή αγάπη όχι μόνο του ντόπιου αλλά και του ξενητεμένου, αλλά και την σκληρότητα του ξένου, οπτικές γωνίες που λόγω διαφορών τους τρέφουν την σκέψη και οξύνουν την κρίση. Γράφει μόνο για θέματα που ενδιαφέρουν τον σύγχρονο Έλληνα και που ενισχύουν την αυτογνωσία του. Τόπος είναι πάντα ο τόπος μας και χρόνος ο 18ος 19ος και η αρχή του 20ου αιώνος.
Είναι παντρεμένη με τον αρχαιολόγο Σπύρο Ιακωβίδη και έχει μια κόρη, πέντε ανήψια, τέσσερα εγγόνια και έξη μικρανήψια.
ΤΑΣΟΥΛΑ ΚΑΡΑΓΕΩΡΓΙΟΥ
Βραβείο Γ. Αθάνα, (που αφορά σε βράβευση ποιητικής συλλογής νέου κατά προτίμηση ποιητού), για την ποιητική συλλογή της «Το μετρό» (Εκδόσεις ΚΕΔΡΟΣ, 2004).
Η Τασούλα Καραγεωργίου γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου το 1954. Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Είναι διδάκτωρ του Τμήματος Φιλολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Κρήτης. Από το 1981 υπηρετεί ως καθηγήτρια στη Δημόσια Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση.
Έχει εκδώσει πέντε ποιητικά βιβλία, ένα βιβλίο με λυρικά αφηγήματα, και μια συλλογή δοκιμίων για την ποίηση. Δοκίμιά της για την ποίηση έχουν δημοσιευθεί σε λογοτεχνικά και φιλολογικά περιοδικά, σε αθηναϊκές εφημερίδες και σε πρακτικά επιστημονικών συνεδρίων. Έχει συμμετάσχει στη συγγραφή σχολικών εγχειριδίων και έχει μεταφράσει αρχαίους έλληνες λυρικούς ποιητές.
Είναι μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Πανελλήνιας Ένωσης Φιλολόγων.
Είναι παντρεμένη και μητέρα δύο παιδιών.
ΜΑΡΙΑ ΚΑΨΑΛΗ
Έπαινος, σε επιβράβευση της τριακονταετούς φιλανθρωπικής της δραστηριότητας.
Η Μαρία Πέππα-Καψάλη γεννήθηκε στην Αίγινα, κόρη του διακεκριμένου ιατρού και επί πολλά χρόνια δημάρχου Ν. Πέππα. Είναι πτυχιούχος του Διδασκαλείου Αρσακείου Αθηνών αλλά δεν άσκησε το επάγγελμα. Διορίστηκε στο Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας και εν συνεχεία στην Τράπεζα Ελλάδος όπου διετέλεσε συνεργάτης του Διοικητού Ξενοφώντα Ζολώτα. Το 1946-47 μετέβη στο Παρίσι ως βοηθός του Προέδρου του Ανωτάτου Οικονομικού Συμβουλίου και εν συνεχεία αποσπάσθηκε στο Ανώτατο Οικονομικό Συμβούλιο.
Ίδρυσε το 1957 το Σωματείο Επικουρικής Περίθαλψης απόρων ψυχασθενών «Η Συμπαράσταση» του οποίου υπήρξε πρόεδρος για περισσότερο από 30 χρόνια. Ίδρυσε επίσης το Σωματείο «Στέγη Ζώων ο Άγιος Φραγκίσκος της Ασσίζης»
Αφιέρωσε μεγάλο μέρος της ζωής της στην συμπαράσταση προς τους ψυχασθενείς προσφέροντας αθόρυβα και πληθωρικά την αδιάκοπη βοήθεια και συνδρομή της. Το ΔΣ και το Προσωπικό του Δρομοκαϊτείου Ψυχιατρικού Νοσοκομείου αναγνωρίζει την κυρία Καψάλη ως «σπουδαία φίλη και συμπαραστάτη των περιθαλπομένων και ως την πλέον ανιδιοτελή και αγνή φιλάνθρωπο των τελευταίων δεκαετιών» και αναφέρει ότι πολλές φορές γνωρίζοντας ότι «διαβιεί με αφάνταστες στερήσεις, προσπαθούσαν, μάταια, να την πείσουν να μη διαθέτει πλέον το μεγαλύτερο μέρος της πενιχρής της σύνταξης υπέρ των ασθενών»
ΛΟΥΪΖΑ ΛΟΥΚΟΠΟΥΛΟΥ
Χαλκό μετάλλιο, για το σύνολο του επιστημονικού της έργου, που αφορά κυρίως σε θέματα της αρχαίας Θράκης και τυγχάνει διεθνούς αναγνωρίσεως.
Γεννήθηκε στην Καβάλα από γονείς πρόσφυγες της Ανατολικής Θράκης και του Πόντου. Μεγάλωσε στην Αθήνα και σπούδασε Ιστορία και Αρχαιολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στην Γαλλία (Σορβόννη, Ecole Pratique des Hautes Etudes, College de France).
Εργάσθηκε ως υπεύθυνη συντάκτρια στην έκδοση της Ιστορίας του Ελληνικού Έθνους (1970-1979, τόμοι Β΄ – Στ΄) της Εκδοτικής Αθηνών και των έργων Ιστορία της Μακεδονίας και Ιστορία της Ηπείρου της ίδιας εταιρείας. Από το 1979 εργάζεται ως ερευνήτρια στο Ινστιτούτο Ελληνικής και Ρωμαϊκής Αρχαιότητας (Κ.Ε.Ρ.Α.) του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών -Πρόγραμμα Βορείου Ελλάδος- κυρίως σε θέματα εκδόσεως επιγραφών, ιστορικής γεωγραφίας, προσωπογραφικών και ?νοματολογικών μελετών. Το 1992 εξελέγη αναπληρώτρια καθηγήτρια Αρχαίας Ιστορίας στο νεοσύστατο τότε Πανεπιστήμιο Κύπρου, όπου υπηρέτησε μέχρι το 1995. Τώρα είναι Διευθύντρια Ερευνών στο Ε.Ι.Ε.
Έχει δημοσιεύσει ανακοινώσεις σε διεθνή συνέδρια, έχει συμμετάσχει σε διεθνή ερευνητικά προγράμματα και στην οργάνωση του τελευταίου (10ου) Διεθνούς Θρακολογικού Συνεδρίου (Κομοτηνή, Οκτώβριος 2005).
Έχει δύο κόρες και τρία εγγόνια.
Κυριότερες δημοσιεύσεις:
– Two Studies in Ancient Macedonian Topography, ΜΕΛΕΤΗΜΑΤΑ 3, Αθήναι 1987.
– Contribution a l’ etude de la Thrace propontique, Διδακτορική διατριβή, ΜΕΛΕΤΗΜΑΤΑ 9, Αθήναι 1989.
– Morrylos, cite de la Crestonie (συνεργασία με τον Μ.Β. Χατζόπουλο), ΜΕΛΕΤΗΜΑΤΑ 7, Αθήναι 1989.
– Recherches sur les marches orientales des Temenides, τομ. I καί II (συνεργασία με τον Μ.Β. Χατζόπουλο), ΜΕΛΕΤΗΜΑΤΑ 11 Αθήναι 1992 και 1996.
ΘΕΟΔΩΡΑ ΡΟΝΤΟΓΙΑΝΝΗ
Βραβείο Κων. Κτενά, για την εργασία «The Miocene Basins of Greece (Eastern Mediterranean) from a palaeoclimatic perspective» με την οποία προωθείται η γεωλογική γνώση του ελληνικού χώρου.
Γεννήθηκε στη Λευκάδα(1952). Πτυχίο Γεωλογίας, Φυσικομαθηματική Σχολή Πανεπιστημίου Αθηνών,1974 (πρώτο πτυχίο Γεωλογίας από Ελληνικό Πανεπιστήμιο). M.Sc., με υποτροφία του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, Πανεπιστήμιο Paris ΧΙ Διδακτορικό Δίπλωμα στην Δομική Γεωλογία, Πανεπιστήμιο Paris XI, με βαθμό «Άριστα με διάκριση», 1984.
Εργάστηκε στο Ινστιτούτο Γεωλογικών και Μεταλλευτικών Ερευνών (1975- 2004), όπου διετέλεσε Αναπληρώτρια Διευθύντρια στην Διεύθυνση Γεωλογίας και Γεωλογικών Χαρτογραφήσεων, θέση που για πρώτη φορά κατείχε γυναίκα. Κατά τη διετία 1994-1996 εργάστηκε με απόσπαση στο Γεωδυναμικό Ινστιτούτο του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών. Από το 2004 διδάσκει ως επίκουρη Καθηγήτρια στη Σχολή Μηχανικών Μεταλλείων Μεταλλουργών του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου.
Ασχολήθηκε με την σύνταξη του Γεωλογικού και Σεισμοτεκτονικού Χάρτη της Ελλάδας, του Διεθνούς Γεωλογικού Χάρτη, Νεοτεκτονικών χαρτών και συμμετείχε ως μέλος ή υπεύθυνη της ερευνητικής ομάδας σε πλήθος έργων μεταξύ των οποίων η Ζεύξη Ρίου-Αντίρριου, Ζεύξη Ακτίου-Πρέβεζας, Μελέτη Σεισμικής Επικινδυνότητας κατά μήκος της σήραγγας εκτροπής του Αχελώου, Μελέτη Σεισμικής Επικινδυνότητας για την κατασκευή του ΜΕΤΡΟ Αθηνών, Αξιολόγηση των ενεργών ρηγμάτων κατά μήκος του Αγωγού Φυσικού Αερίου και της θέσης των δεξαμενών στη νήσο Ρεβυθούσα και άλλα.
Συμμετείχε σε διεθνή και ελληνικά Συνέδρια καθώς και σε Επιστημονικές Επιτροπές, μεταξύ των οποίων στην Επιτροπή Φυσικών καταστροφών της Ένωσης των Ευρωπαϊκών Γεωλογικών Υπηρεσιών. Είναι μέλος του Δ. Σ. της Ελληνικής Γεωλογικής Εταιρίας και Γενική Γραμματέας για δύο διετίες, θέση που για πρώτη φορά κατείχε γυναίκα.
Είναι έγγαμος και έχει δύο παιδιά.