ΕΘΝΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΕΛΛΗΝΙΔΩΝ

Ομοσπονδία Γυναικείων Σωματείων

Έτος Ιδρύσεως 1908 - Βραβείο Ακαδημίας Αθηνών

HeForShe

Το Σάββατο 20 Σεπτεμβρίου η Βρετανίδα ηθοποιός και Πρέσβειρα Καλής Θελήσεως των Ηνωμένων Εθνών για τις Γυναίκες, Emma Watson, ξεκίνησε την πρωτοβουλία HeForShe, η οποία έχει ως στόχο να καλέσει τους άνδρες και τα αγόρια να δεσμευτούν πως θα συμμετέχουν στον φεμινιστικό αγώνα για την ισότητα των φύλων. Έκανε μια έξυπνη, σημαντική και συγκινητική ομιλία για την ανισότητα των φύλων και πώς να την καταπολεμήσουμε.
Μας εντυπωσίασε η θετική προσπέλασή της και το θάρρος της να θίξει «μελανά σημεία» του κινήματος : αναφέρεται στην παρανόηση του όρου «φεμινισμός» που δεν είναι καθόλου ελκυστικός, στον εγκλωβισμό των ανδρών σε σεξιστικά στερεότυπα, στο προνόμιο που είχε εκείνη να ανατραφεί από « ακούσιους πρεσβευτές της ισότητας των φύλων» τους γονείς και τους δασκάλους της που δεν της στέρησαν ευκαιρίες, στη θλιβερή καθυστέρηση θετικών εξελίξεων στην ισότητα των φύλων από το Πεκίνο μέχρι σήμερα.
Διαβάστε το απομαγνητοφωνημένο κείμενο  της ομιλίας της κυρίας Emma Watson ( σε όσο γίνεται πιστή μετάφραση). Πιστεύουμε ότι θα μπορέσετε να το αξιοποιήσετε.
Θεωρούμε ότι αξίζει τον κόπο να κινητοποιηθεί καθεμία και καθένας από εμάς και να συμμετέχουμε στην εκστρατεία του ΟΗΕ. Δεν χρειάζεται παρά να μπει κανείς στην ιστοσελίδα HeForShe και να πατήσει Action.

Εκστρατεία HeForShe
Μετάφραση της ομιλίας της Πρέσβειρας Καλής Θελήσεως του ΟΗΕ για τις Γυναίκες ΄Εμμας Γουάτσον (Emma Watson)

Σήμερα ξεκινάμε μια εκστρατεία που ονομάζεται HeForShe.( Εκείνος για Εκείνη). Απευθύνομαι σε σας, επειδή χρειαζόμαστε τη βοήθειά σας. Θέλουμε να μπει ένα τέλος στην ανισότητα των δύο φύλων, και για να το κάνουμε αυτό χρειαζόμαστε όλους τους εμπλεκόμενους. Αυτή είναι η πρώτη εκστρατεία του είδους της στον ΟΗΕ. Θέλουμε να προσπαθήσουμε να κινητοποιήσουμε όσο το δυνατόν περισσότερους άνδρες και αγόρια να γίνουν υπέρμαχοι της συγκεκριμένης   αλλαγής. Και, δεν θέλουμε μόνο να μιλάμε γι ‘ αυτό. Θέλουμε να προσπαθήσουμε να εξασφαλίσουμε ότι είναι εφικτό.

Διορίστηκα Πρέσβειρα Καλής Θελήσεως του ΟΗΕ για τις Γυναίκες (UN Women) πριν από έξι μήνες. Και, όσο πιο πολύ μιλούσα για το φεμινισμό, τόσο περισσότερο συνειδητοποιούσα ότι ο αγώνας για τα δικαιώματα της γυναίκας πολύ συχνά ταυτίζεται με μίσος για τους άνδρες. Αν για κάτι είμαι σίγουρη είναι πως αυτό πρέπει να σταματήσει.

Για την ιστορία, ο φεμινισμός, εξ ορισμού, είναι η πεποίθηση ότι άνδρες και γυναίκες θα πρέπει να έχουν ίσα δικαιώματα και ευκαιρίες. Είναι η θεωρία της πολιτικής, οικονομικής και κοινωνικής ισότητας των φύλων.

Άρχισα να αμφισβητώ τις αντιλήψεις που στηρίζονται στο φύλο πριν από πολύ καιρό. Στα 8 μου χρόνια με μπέρδευε το γεγονός ότι επειδή ήθελα να σκηνοθετήσω εγώ τα θεατρικά έργα που ανεβάζαμε για τους γονείς μας, εμένα με χαρακτήριζαν αυταρχική , αλλά τα αγόρια, όχι. Όταν ήμουν 14, ορισμένα στοιχεία των μέσων μαζικής ενημέρωσης άρχισαν να μου φέρονται σεξιστικά. Στα 15, οι φίλες μου άρχισε να φεύγουν από τις αθλητικές ομάδες, γιατί δεν ήθελαν να εμφανίζονται ανδροπρεπείς. Στα 18, οι αρσενικοί φίλοι μου δεν ήταν σε θέση να εκφράσουν τα συναισθήματά τους.

Αποφάσισα ότι ήμουν φεμινίστρια, και αυτό μου φαινόταν απλό. Ωστόσο, η πρόσφατη έρευνα μου, μου έχει δείξει ότι ο φεμινισμός δεν είναι δημοφιλής όρος. Οι γυναίκες επιλέγουν να μην αυτοπροσδιορίζονται ως φεμινίστριες. Φαίνεται πως ανήκω στην κατηγορία γυναικών που ο τρόπος έκφρασης τους θεωρείται υπερβολικά έντονος, πολύ επιθετικός, απομονωτικός, και ενάντια στους άνδρες. Σχεδόν απωθητικός.

Γιατί αυτή η λέξη, «φεμινίστρια» έχει γίνει τόσο «άβολη»; Είμαι από τη Βρετανία, και νομίζω ότι είναι σωστό να πληρώνομαι το ίδιο με τους άνδρες συναδέλφους μου. Νομίζω ότι είναι σωστό να έχω την δυνατότητα να παίρνω αποφάσεις που αφορούν το σώμα μου. Νομίζω ότι είναι σωστό να εμπλέκονται γυναίκες για λογαριασμό μου σε πολιτικές και σε αποφάσεις που θα επηρεάσουν τη ζωή μου. Νομίζω ότι είναι σωστό να έχω στην κοινωνία τον ίδιο σεβασμό με τους άνδρες.

Αλλά δυστυχώς, μπορώ να πω ότι δεν υπάρχει καμία χώρα στον κόσμο όπου όλες οι γυναίκες μπορούν να περιμένουν να βιώσουν αυτά τα δικαιώματα. Καμία χώρα στον κόσμο δεν μπορεί ακόμη να ισχυριστεί ότι έχει επιτύχει ισότητα των φύλων. Τα δικαιώματα αυτά, εγώ τα θεωρώ ανθρώπινα δικαιώματα, αλλά είμαι ένας από τους τυχερούς.

Η ζωή μου είναι ένα τεράστιο προνόμιο, γιατί   οι γονείς μου δεν με αγαπούσαν λιγότερο επειδή γεννήθηκα κορίτσι. Το σχολείο μου δεν μου επέβαλε περιορισμούς επειδή ήμουν κορίτσι. Οι μέντορες μου δεν υπέθεσαν ότι θα επιτύχω λιγότερα επειδή μία ημέρα ίσως να γεννήσω ένα παιδί. Αυτές οι επιρροές   ήταν οι πρεσβευτές της ισότητας των φύλων, που με έκαναν αυτό που είμαι σήμερα. Μπορεί να μην το γνωρίζουν, αλλά αυτοί είναι οι ακούσιοι φεμινιστές που αλλάζουν τον κόσμο σήμερα. Χρειαζόμαστε περισσότερους.

Και αν εξακολουθείτε να απεχθάνεστε τη λέξη, δεν είναι η λέξη που έχει σημασία. Είναι η ιδέα και η φιλοδοξία πίσω από αυτήν, γιατί δεν έχουν όλες οι γυναίκες απολαύσει τα ίδια δικαιώματα με μένα. Στην πραγματικότητα, στατιστικά, πολύ λίγες

Στο Πεκίνο η Χίλαρι Κλίντον έκανε μια περίφημη ομιλία. Δυστυχώς, πολλά από τα πράγματα που ήθελε να αλλάξει υφίστανται ακόμα σήμερα. Αλλά αυτό που εντυπωσίασε εμένα περισσότερο από όλα ήταν ότι λιγότερο από το τριάντα τοις εκατό του κοινού ήταν άνδρες. Πώς μπορούμε να επιφέρουμε αλλαγή στον κόσμο, όταν μόνο ο μισός κόσμος προσκαλείται ή αισθάνεται ευπρόσδεκτος να συμμετάσχει στη συζήτηση;

Άνδρες, θα ήθελα να αξιοποιήσω αυτή την ευκαιρία για να σας καλέσω επισήμως. Η ισότητα των φύλων είναι και δικό σας θέμα. Επειδή μέχρι σήμερα, έχω δει το ρόλο του πατέρα μου ως γονέα να εκτιμάται λιγότερο από την κοινωνία, παρότι η δική μου ανάγκη ως παιδιού για την παρουσία του, ήταν τόση όση και για την παρουσία της μητέρας μου. Έχω δει τους νέους άνδρες που πάσχουν από ψυχική ασθένεια, να μην μπορούν να ζητήσουν βοήθεια από το φόβο ότι θα είναι λιγότερο άνδρες . Στην πραγματικότητα, στο Ηνωμένο Βασίλειο, η αυτοκτονία είναι ο μεγαλύτερος δολοφόνος των ανδρών μεταξύ 20 – 49, επισκιάζοντας τα τροχαία ατυχήματα, τον καρκίνο και τη στεφανιαία νόσο. Έχω δει άντρες να γίνονται εύθραυστοι και ανασφαλείς από μια στρεβλή αίσθηση του τι αποτελεί ανδρική επιτυχία. Ούτε οι άνδρες έχουν τα οφέλη της ισότητας.

Δεν μιλάμε συχνά για τον εγκλωβισμό των ανδρών σε σεξιστικά στερεότυπα αλλά βλέπω ότι αυτός υφίσταται , και ότι όταν αυτοί απεγκλωβιστούν, η κατάσταση θα αλλάξει αναπόφευκτα και για τις γυναίκες. Αν οι άνδρες δεν χρειάζεται να είναι επιθετικοί για να είναι αποδεκτοί, οι γυναίκες δεν θα αισθάνονται υποχρεωμένες να είναι υποχωρητικές. Αν οι άνδρες δεν χρειάζεται να ελέγχουν, οι γυναίκες δεν θα χρειάζεται να ελέγχονται.

Τόσο οι άνδρες όσο και οι γυναίκες πρέπει να αισθάνονται ελεύθεροι να είναι ευαίσθητοι. Τόσο οι άνδρες όσο και οι γυναίκες πρέπει να αισθάνονται ελεύθεροι να είναι δυνατοί. Είναι καιρός όλοι να αντιληφθούν το φύλο σε ένα φάσμα, αντί ως δύο αντικρουόμενα πρότυπα. Αν σταματήσουμε να καθορίζουμε ο ένας τον άλλο από το τι δεν είμαστε και να αρχίσουμε να καθορίζουμε τους εαυτούς μας από το ποιοι είμαστε, μπορούμε όλοι να είμαστε πιο ελεύθεροι, και με αυτό έχει να κάνει το HeForShe.   Έχει να κάνει με ελευθερία.

Θέλω οι άνδρες να αναλάβουν αυτό το ρόλο έτσι ώστε οι κόρες, οι αδελφές τους, και οι μητέρες τους να γλυτώσουν από τις προκαταλήψεις, αλλά επίσης έτσι ώστε και οι γιοι τους να έχουν την άδεια να είναι ευάλωτοι και ανθρώπινοι, ώστε να διεκδικήσουν εκ νέου πτυχές του εαυτού τους που εγκατέλειψαν, και με αυτό τον τρόπο, να είναι μια πιο αληθινή και ολοκληρωμένη εκδοχή του εαυτού τους.

Ίσως να σκέφτεστε, “Ποιό είναι αυτό το κορίτσι από τις ταινίες του Χάρι Πότερ, και τι γυρεύει να βγάζει λόγους στον ΟΗΕ;” Και, αυτό είναι μια πολύ καλή ερώτηση. Κι εγώ το αναρωτιέμαι. Το μόνο που ξέρω είναι ότι με νοιάζει αυτό το θέμα, και θέλω να συνεισφέρω στη βελτίωσή του. Και, έχοντας δει ό,τι έχω δει, και δεδομένου ότι μου δόθηκε η ευκαιρία, πιστεύω ότι είναι ευθύνη μου να πω κάτι. Όπως είπε ο Ιρλανδός πολιτικός Εdmund Burke «Το μόνο που χρειάζονται οι δυνάμεις του κακού για να θριαμβεύσουν είναι οι καλοί άνδρες και γυναίκες να μην κάνουν τίποτα.”

Όταν με έπιανε το άγχος για αυτή την ομιλία, στις στιγμές αμφιβολίας, έλεγα στον εαυτό μου σταθερά: «Αν όχι εγώ, ποιός; Αν όχι τώρα, πότε;» Αν έχετε παρόμοιες αμφιβολίες, όταν οι ευκαιρίες σας εμφανίζονται, ελπίζω ότι αυτές οι λέξεις θα είναι χρήσιμες. Διότι η πραγματικότητα είναι πως αν δεν κάνουμε κάτι, θα χρειαστούν εβδομήντα πέντε χρόνια, όταν εγώ θα είμαι σχεδόν 100 χρονών, πριν οι γυναίκες μπορέσουν να περιμένουν πως θα αμείβονται το ίδιο με τους άνδρες για την ίδια εργασία. 15,5 εκατομμύρια κορίτσια μέσα στα επόμενα 16 χρόνια θα τα παντρέψουν ενώ είναι ακόμα παιδιά. Και με τους τρέχοντες ρυθμούς, τα κορίτσια στις αγροτικές οικογένειες της Αφρικής δεν θα έχουν δευτεροβάθμια εκπαίδευση πριν το 2086.

Αν πιστεύετε στην ισότητα, ίσως να είστε κι εσείς ένας από τους ακούσιους φεμινιστές για τους οποίους μίλησα προηγουμένως. Σας χειροκροτώ γι αυτό. Αγωνιζόμαστε να βρούμε μια λέξη που να μας ενώνει, τα καλά νέα όμως είναι ότι   έχουμε ήδη ένα ενωτικό κίνημα: Λέγεται HeForShe. Σας καλώ να κάνετε ένα βήμα εμπρός , ώστε να σας δουν   και τότε αναρωτηθείτε : “Αν όχι εγώ, ποιος; Αν όχι τώρα, πότε; “

Σας ευχαριστώ πάρα, πάρα, πολύ.